ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΒΙΝ ΣΡΟΥΜΠΦ ΜΕ ΤΗ
ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Ο Αυστριακός σωτήρας με το «φάρμακο» της
αλληλεγγύης. Ένα τεράστιο δίκτυο
εθελοντών και «ανώνυμων» δωρητών έχει δημιουργηθεί προκειμένου να
αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση η οποία έχει σαρώσει πολλά κοινωνικά
στρώματα.
Στο
μάτι του κυκλώνα βρίσκεται η υγεία, με ελλείψεις φαρμάκων, χιλιάδες
ανασφάλιστους πολίτες και καθημερινή τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία. Ακριβώς
αυτές οι δραματικές εικόνες έχουν κινητοποιήσει μεγάλο αριθμό φορέων και ατόμων
εντός και εκτός συνόρων.
Αν
και δεν είναι γνωστό στην Ελλάδα, υπάρχει μεγάλη συμπαράσταση και προσφορά από
πολίτες χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Αυστρία. Ενδεικτικά παραδείγματα,
είναι η «Ομάδα του Αμβούργου» αλλά και μια προσωπική πρωτοβουλία στην Αυστρία.
Πρόκειται
για τη συγκινητική προσπάθεια του Έρβιν Σρουμπφ, ο οποίος με έδρα ένα μικρό
χωριό κοντά στο Σάλτσμπουργκ έχει οργανώσει δίκτυο με τακτικές αποστολές
φαρμάκων και ιατρικού υλικού σε νοσοκομεία και κοινωνικά ιατρεία.
Είχα
λοιπόν την τύχη και τη χαρά να τον γνωρίσω στα τέλη Ιουλίου του 2015 στην
Νίκαια καθώς μετέφερε φάρμακα και τρόφιμα στο Δημοτικό Ιατρείο – Φαρμακείο του
Δήμου. Μοναδικές παρουσίες ο Έρβιν και οι συνεργάτες του! Έτσι με την ευκαιρία της
γνωριμίας μας συζητήσαμε για πολλά σημαντικά γεγονότα και την εξέλιξη μιας
συνεργασίας αλληλεγγύης. Μια συζήτηση με πολλά ερωτήματα και απαντήσεις ενός
ξεχωριστού ανθρώπου, φυσικά πάντα με την πολύτιμη βοήθεια της συνεργάτιδας του,
Μαρίας Μόσχου μεταφράστριας, και εκπροσώπου της Griechenlandhilfe στην Ελλάδα.
- Θα ήθελα να μας εξηγήσετε εάν είχατε έρθει
εδώ, πριν ξεκινήσετε την «Βοήθεια για την Ελλάδα» γενικά θέλουμε να μας πείτε ποιο ήταν το έρεισμα που ξεκινήσατε τη βοήθεια για την Ελλάδα.
- Όλα
άρχισαν με αφορμή μια τηλεοπτική εκπομπή που περιέγραφε τη δύσκολη κατάσταση
στην Ελλάδα στα πλαίσια συνέντευξης του κ. Γιάνναρου από το Νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ κάνοντας
έκκληση, ότι υπάρχει έλλειψη στα πάντα μέσα στα Νοσοκομεία, δεν υπάρχει τίποτα
από φάρμακα και αναλώσιμα υλικά. Αυτό ήταν το εφαλτήριο για μένα να ξεκινήσω τη
δραστηριότητα μου, μη γνωρίζοντας πόσο μεγάλη έκταση θα πάρει.
- Αυτό είναι πράγματι αλήθεια ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, όχι μόνο από φάρμακα
στα Δημόσια Νοσοκομεία και στ αλληλέγγυα ιατρεία – φαρμακεία αλλά και από αναλώσιμα
υλικά. Πως ξεκινήσατε την δραστηριότητα σας μετά την έκκληση βοήθειας από τον
κ. Γιάνναρο;
- Εντελώς
αυθόρμητα την επόμενη μέρα της συνέντευξης πήρα τηλέφωνο μια φαρμακευτική
εταιρεία και τους είπα ότι χρειάζομαι φάρμακα για την Ελλάδα. Ήταν άμεση η
ανταπόκριση της εταιρείας η οποία μου απάντησε «γράψτε μου τι χρειαζόσαστε σε
μια λίστα και θα τα έχετε αμέσως». Έτσι
πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεταφορά φαρμάκων στην Ελλάδα.
- Πότε έγινε η πρώτη μεταφορά φαρμάκων
στην Ελλάδα και που έγινε; Σε Νοσοκομείο, σε Αλληλέγγυο Ιατρείο;
- Η
πρώτη μεταφορά έγινε τον Νοέμβριο του 2012, σε Νοσοκομείο γιατί ως επί το
πλείστον οι μεταφορές φαρμάκων γίνονται σε Νοσοκομεία και μετά έχουν σειρά τα κοινωνικά
ιατρεία.
- Γνωρίζουμε ότι έχετε αγαστή συνεργασία
με το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού. Πέστε μας γι΄ αυτή την
συνεργασία.
- Μας
προσέγγισε το Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού από μόνο του, πριν από δύο χρόνια
και από τότε συνεργαζόμαστε στενά. Προμηθεύουμε φάρμακα και ιατροφαρμακευτικό
υλικό. Στο μεταξύ ο κ. Βήχας έγινε κι ένας πάρα πολύ καλός φίλος και πραγματικά
το Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού κάνει πάρα πολύ μεγάλο έργο και βοηθάει
πραγματικά τους πολύ φτωχούς ανθρώπους.
- Το γνωρίζουμε πολύ καλά το έργο του
Ελληνικού, όπως γνωρίζουμε και των άλλων αλληλέγγυων ιατρείων – φαρμακείων που
υπάρχουν εδώ στον Πειραιά. Από ότι γνωρίζουμε δεν είστε σε πάρα πολύ μεγάλη οικονομική
άνεση, είστε ένας απλός επιχειρηματίας, πέστε μας ποια είναι η διαδικασία και
τα έξοδα της μεταφοράς φάρμακων αλλά και τροφίμων - διότι γνωρίζω ότι
μεταφέρετε και τρόφιμα. Πως τα
καταφέρνετε;
-
Πράγματι ισχύει αυτό που λέτε, αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε ότι και λόγω της
κατάστασης στην Ελλάδα που τους τελευταίους μήνες έχει επιδεινωθεί πραγματικά
αναγκαστήκαμε να μεταφέρουμε και τρόφιμα.
Όλα τα τρόφιμα τα παίρνουμε από χορηγούς δεν αγοράζουμε τίποτα καθώς και επίσης
και τα φάρμακα είναι δωρεά από φαρμακευτικές εταιρείες, Νοσοκομεία και
γιατρούς. Όταν μας προσφέρουν χρήματα τα χρησιμοποιούμε για τις μεταφορές μας.
- Από ότι καταλαβαίνουμε υπάρχουν και ορισμένοι χορηγοί που βοηθούν
οικονομικά για τα έξοδα μεταφοράς. Θα ήθελα να μου πείτε περίπου πόσοι άνθρωποι
ασχολούνται με την «Βοήθεια για την Ελλάδα» από την Αυστρία, γιατί πρέπει να
υπάρχει εύρος συμμετοχής για να βοηθηθεί η όλη κατάσταση εδώ στην Ελλάδα!
- Οι
συνεργάτες της «Griechenlandhilfe» τόσο στην Αυστρία, Γερμανία, Ελβετία όσο και
εδώ, συνολικά είμαστε 25 άτομα. Τους χορηγούς δεν θα μπορούσα να τους
απαριθμήσω γιατί είναι πάρα πολλοί. Απλά να σας πω ότι οι χορηγοί είναι χιλιάδες
άνθρωποι από όλες αυτές τις χώρες, με ανεπτυγμένο το συναίσθημα αλληλεγγύης που
στηρίζουν τους ανθρώπους που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας και αυτό με
χαροποιεί ιδιαίτερα.
- Κι εμάς μας χαροποιεί πολύ το γεγονός αυτό, διότι δείχνει την αλληλεγγύη των λαών, που δεν έχει
να κάνει, με τις πολιτικές των ηγεσιών τους.
- Βρίσκω τρομερά αποτρόπαιο και αποκρουστικό το γεγονός, το
πως χειρίζονται οι Βρυξέλες αυτή τη στιγμή, την κατάσταση στην Ελλάδα. Μπορεί
να υπάρχουν πολιτικά ζητήματα που θα πρέπει να συζητηθούν και να επιλυθούν και
να χρειάζονται πολλά χρόνια μέχρι βρεθεί λύση, αλλά αυτό που γίνεται το να
οδηγείται ο μισός πληθυσμός ενός λαού μέσω της πείνας και της ασθένειας στο
θάνατο το θεωρώ καθαρά αποκρουστικό.
- Και «εκβιαστικό» θα
το έλεγα εγώ. Όμως θα ήθελα να μου πείτε μια και συνεργάζεστε με τον κ.
Γιάνναρο, έχουμε πληροφορηθεί, ότι δωρίσατε ένα ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ
αλλά δεν χρησιμοποιείται και βρίσκεται αραγμένο στον προαύλιο χώρο του
Νοσοκομείου διότι δεν έχει δοθεί άδεια ώστε να χρησιμοποιηθεί. Τι γνωρίζετε για
το θέμα αυτό;
- Δυστυχώς δεν μπορώ να σας απαντήσω σε αυτό δεν έχω
πληροφορίες. Ξέρω μόνο ότι υπάρχει πίσω από αυτό πολιτική μάχη εξουσιών.
- Και συμφερόντων θα
έλεγα προφανώς! Και από ότι ξέρουμε συνεχίζει να χρησιμοποιείται το άλλο
ασθενοφόρο που είναι διαλυμένο. Δυστυχώς. Θα ήθελα να μου πείτε για την
εμπειρία σας στο Norman Atlantic επιστρέφοντας στην χώρα σας.
- Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων ήμασταν στο
παιδικό Νοσοκομείο στην Πάτρα όπου μοιράσαμε δώρα στα παιδάκια και μετά
αναχωρήσαμε για Αυστρία μέσω του πλοίου.
- Μέσα στο πλοίο κάηκε
το μίνι βαν που είχατε μαζί σας από κει και πέρα τι έγινε όταν επιστρέψατε σας έδωσαν
κάποιο άλλο;
- Επειδή πήρε μεγάλη έκταση το συμβάν, στον τύπο και στην
τηλεόραση ευαισθητοποιήθηκαν πολλοί άνθρωποι για το συμβάν αλλά και για το
σκοπό του ταξιδιού μου, με αποτέλεσμα να
μας δοθούν μεγάλες χρηματικές χορηγίες ώστε όχι μόνο μπορέσαμε να αγοράσουμε
ένα άλλο μίνι βαν σχεδόν προσφορά της εταιρίας αλλά και να πληρωθούν τα έξοδα του επόμενου ταξιδιού μας.
Μάλιστα ο μεγαλύτερος χορηγός μας θα έρθει μαζί μας τον Οκτώβριο να κάνει ο
ίδιος την μεταφορά - παράδοση.
- Αυτό που μας λέτε
είναι πολύ σημαντικό. Όπως θεωρούμε εξίσου σημαντικό αυτό που αναγράφετε επάνω
στο μίνι βαν σας, αυτή την χαρακτηριστική φράση: «Οι Αυστριακοί βοηθούν τους
Έλληνες στην Ανάγκη». Ας μείνουμε λίγο στο Norman Atlantic πριν
συζητήσουμε κάποιο άλλο θέμα και να μας πείτε πως ήταν τα πράγματα μέσα στο
πλοίο. Πως αντιμετωπίσατε αυτές τις
τραγικές στιγμές, με τους συνεπιβάτες σας;
- Αρχικά επρόκειτο να ταξιδέψω την άλλη μέρα το Σάββατο.
Έκανε όμως πάρα πολύ κρύο, έτσι άλλαξα το εισιτήριο μου και έφυγα την Παρασκευή
το βράδυ. Γύρω στις 3.00 το πρωί ήδη είχε ξεκινήσει να καίγεται το πλοίο και
κοιτάζοντας στο κάτω μέρος είδα ένα φορτηγό στις φλόγες. Μετά από δύο ώρες
καιγόταν το πλοίο ολοσχερώς. Η θάλασσα στα 9 μποφόρ και το ύψος των κυμάτων στα
15 μέτρα. Το πλοίο είχε ήδη γείρει και τότε άρχισα πραγματικά να ανησυχώ.
- Θα πρέπει να υπήρχε ανάμεσα στον κόσμο
πανικός. Εσείς πανικοβληθήκατε;
- Επικρατούσε πράγματι ένα μεγάλο χάος και πάρα πολλά άτομα
μέσα στον πανικό τους, πήδηξαν μέσα στη θάλασσα μέσα στη νύχτα οι οποίοι δεν
είχαν προφανώς καμία ελπίδα να σωθούν. Κι αυτό διότι δεν υπήρχε κανείς ώστε να
δώσει κάποιες οδηγίες. Τι να κάνουμε, που να πάμε, πως πρέπει να προφυλαχτούμε.
- Πιστεύω ότι περάσατε
μια άσχημη εμπειρία, δεν χρειάζεται να σας πιέζουμε άλλο και να σας θυμίζουμε
αυτές τις τραγικές στιγμές. Ας συνεχίσουμε με άλλα θέματα, όπως κάθε πότε
έρχεστε στην Ελλάδα, κι αν σας δίνονται λίστες από το προηγούμενο ταξίδι σας,
ώστε την επόμενη φορά να μεταφέρετε φάρμακα, τρόφιμα και οποιοδήποτε άλλο
αναλώσιμο που κρίνεται αναγκαίο, από την Αυστρία.
-
Τώρα πλέον λαμβάνουμε από τους οργανισμούς με τους οποίους συνεργαζόμαστε στην
Ελλάδα λίστες για το, ποιες ανάγκες υπάρχουν και τις οποίες αποστέλλουμε με ένα
newsletter σε 38.000 νοσοκομεία, φαρμακευτικές εταιρείες, γιατρούς και
ιδιώτες μαζεύουμε τα υλικά που χρειάζονται και ερχόμαστε κάθε μήνα στην Ελλάδα.
Μένουμε 8-10 μέρες και τις υπόλοιπες 20 μέρες επιστρέφουμε στο Σάλτσμπουργκ
και ετοιμάζουμε την επόμενη μεταφορά – παράδοση.
- Μια και βρισκόμαστε στο Δημαρχείο της
Νίκαιας αυτή την στιγμή και συζητάμε για όλα αυτά τα θέματα, θέλω να μας πείτε
πως βλέπετε την συνεργασία σας με το Δήμο της Νίκαιας, διότι γνωρίζουμε ότι
έχετε ξεκινήσει να μεταφέρετε φάρμακα και τρόφιμα για τους δημότες που έχουν
ανάγκη την αλληλεγγύη σας. Ποια είναι η επόμενη κίνηση σας για την Νίκαια;
- Πράγματι
έχουμε προσφέρει κάποια αναλώσιμα και τρόφιμα στη Νίκαια και σκοπεύουμε στο
επόμενο ταξίδι να συνεργαστούμε με μεγάλες εταιρείες τροφίμων και να
μεταφέρουμε εκτός των άλλων, 40 τόνους τροφίμων ούτως ώστε να μειώσουμε λίγο
αυτή την μεγάλη έλλειψη που υπάρχει κυρίως σε οικογένειες με παιδιά, γιατί δεν
επιτρέπεται να υπάρχουν γονείς οι οποίοι δεν μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους.
- Νομίζω ότι θα ήταν εύλογο αργότερα,
όταν ξεκινήσουν τα σχολεία να βοηθήσουμε τα παιδιά που έχουν πρόβλημα σίτισης, μέσω
των εκπαιδευτικών που γνωρίζουν καλύτερα ποια παιδιά υποσιτίζονται λόγω
οικονομικών προβλημάτων. Αλλά το
πρόβλημα δεν είναι μόνο στην πόλη της Νίκαιας, γενικά όλη η Β΄ Περιφέρεια του
Πειραιά αλλά και ολόκληρος ο Πειραιάς θα έλεγα, έχει προβλήματα. Διότι στις
συνοικίες εδώ του Πειραιά έχουμε μεγάλο ποσοστό ανεργίας και φτώχιας.
-
Πράγματι ισχύει αυτό το γνωρίζω, και είναι σημαντικό τόσο για εμάς όσο και για
εσάς να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ανάγκης το οποίο θα επιδεινωθεί στις
επόμενες εβδομάδες, στους επόμενους μήνες και γι΄ αυτό είναι άκρως σημαντικό να
συνεργαστούμε πολύ καλά μεταξύ μας εδώ στην Ελλάδα.
- Σίγουρα χρειάζεται μια σωστή
συνεργασία. Μέσα στους στόχους της συνεργασία μας δεν θα μπορούσα να μη σας
αναφέρω για τα δύο Αλληλέγγυα Ιατρεία – Φαρμακεία που στεγάζονται το ένα στον
Κορυδαλλό όπου μας έχει παραχωρήσει χώρο ο Δήμος Κορυδαλλού και κάλυπτε μέχρι
τώρα όλο τον Πειραιά και το άλλο στο κέντρο του Πειραιά που ξεκίνησε πριν λίγες
μέρες. Στον Κορυδαλλό που ξεκίνησε το
2013 πέρασαν 13.000 άτομα μέχρι τώρα, κυρίως ενήλικες και παρέμειναν σε
συνεχείς επισκέψεις γύρω στους 4.000 ασθενείς. Άποροι και ανασφάλιστοι ακόμη
αλλά και ασφαλισμένοι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τα
φάρμακά τους κι έτσι αναγκάζονται να έρθουν σε μας για βοήθεια. Υπάρχουν και
στα δύο ιατρεία εθελοντές γιατροί από διάφορες ειδικότητες και φαρμακοποιοί. Λειτουργούν
καθημερινώς από τις 9 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ και τα δύο. Νομίζω ότι
ενδείκνυται να συνεργαστούμε γιατί υπάρχουν και στα δύο, πολλές ελλείψεις
φαρμάκων και αναλώσιμων υλικών.
-
Θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε και θα προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν
περισσότερο να βοηθήσουμε ακόμη και αυτά τα δύο τα Αλληλέγγυα Ιατρεία –
Φαρμακεία.
- Επίσης σκεφτόμαστε φέτος να αυξηθούν οι
ειδικότητες με παιδίατρο, ψυχολόγο, λογοθεραπευτή και εργοθεραπευτή για παιδιά
που έχουν μαθησιακά προβλήματα και μια από αυτές τις εθελόντριες θα είμαι και
εγώ ως ψυχολόγος, για να βοηθήσω από την πλευρά μου γονείς και παιδιά με
ειδικές ανάγκες όσο μπορώ. Ασχολούμαι από το ΄80 με τέτοιες καταστάσεις παιδιών
που έχουν προβλήματα. Γνωρίζουν όλοι ότι όποτε με χρειαστούν είμαι δίπλα τους.
-
Πολύ σημαντικό για μας είναι να λαμβάνουμε μηνιαίως μία λίστα με το τι ακριβώς
χρειάζεται κάθε φορέας και τότε κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να βοηθήσουμε όποιον
μας ζητάει βοήθεια. Και να είστε σίγουροι ότι τόσο οι Αυστριακοί όσο οι
Γερμανοί και οι Ελβετοί δείχνουν κάθε καλή διάθεση για να βοηθήσουν και γι΄ αυτό
ακριβώς είμαστε πολύ χαρούμενοι. Αυτό δείχνει ότι είμαστε ενωμένοι και
αλληλέγγυοι. Γι΄ αυτό σας διαβεβαιώνω ότι θα το κάνουμε θα βοηθήσουμε όσο
μπορούμε και για όσο υπάρχει ανάγκη.
Τελειώνοντας
έχω την ανάγκη να επισημάνω, σε όλους εσάς που διαβάζετε αυτή την συζήτηση ότι
πρέπει να κατανοήσουμε, πως πολλές φορές δεν φταίνε οι λαοί της Ευρώπης ή του
υπόλοιπου κόσμου αλλά οι πολιτικές ηγεσίες τους, που τους δημιουργούν
προβλήματα αντιπαραθέσεων με τις υπόλοιπες χώρες ακόμη και απεχθείς πολέμους σε
όλες τις μορφές τους. Εμείς όμως πρέπει να παραμείνουμε αλληλέγγυοι έχοντας
ζωντανό παράδειγμα τον Έρβιν Σρουμπφ και τους λαούς της Αυστρίας, της Γερμανίας
και της Ελβετίας που έχουν συσπειρωθεί ενάντια στην ανθρωπιστική κρίση, που
προκάλεσε η λιτότητα στη χώρα μας και μας στηρίζουν με την αλληλεγγύη τους.
Ξέρετε
κάτι, οι πολιτικές ηγεσίες και οι κυβερνήσεις αλλάζουν, η αλληλεγγύη όμως
μεταξύ των λαών πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Γιατί έτσι όλοι μας θα
αισθανόμαστε Άνθρωποι. Όπως
αισθανθήκαμε με τον Έρβιν Σρουμπφ που με την απλότητα του μας δείχνει το δρόμο της ανθρωπιάς!
ΓΡΑΦΕΙ Η ΤΖΕΝΗ ΒΑΜΒΑΚΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΥΡΙΖΑ
