Ποντιακή Γενοκτονία: Οφείλουμε όλοι να θυμόμαστε.

Ποντιακή Γενοκτονία: Οφείλουμε όλοι να θυμόμαστε.

Γράφει η Τζένη Βαμβακά

Με ευκαιρία κάποιες εκδηλώσεις τιμής και μνήμης με τίτλο «Το Ποντιακό ως Ευρωπαϊκό Ζήτημα. Η 19η Μαΐου Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης όλων των θυμάτων του Κεμαλισμού» ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν

Στις 19 Μαΐου, 1919 με την αποβίβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα, άρχισε η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Υπάρχουν συγκλονιστικές μαρτυρίες από το ταξίδι της προσφυγιάς, από την προσπάθεια για επιβίωση και από την έλευση στη "νέα πατρίδα" σε διάφορα sites.

Η γενοκτονία των Ποντίων είναι αναγνωρισμένη ως τέτοια επισήμως από τέσσερα κράτη, την Ελλάδα με νόμο του 1994 (με μεγάλη ομολογουμένως καθυστέρηση), τη Σουηδία με υπερψήφιση στο Σουηδικό κοινοβούλιο στις 11 Μαρτίου 2010, την Αρμενία τον Μάρτιο του 2015, μαζί με τη γενοκτονία των Ασσυρίων και την Ολλανδία, μαζί με τη γενοκτονία των Αρμενίων και Ασσυρίων, στις 9 Απριλίου 2015.

 Από την άλλη πλευρά, το Τουρκικό κράτος αρνείται κατηγορηματικά μέχρι σήμερα πως υπήρξε γενοκτονία και αποδίδει τους θανάτους σε παράπλευρες απώλειες πολέμου, στον λιμό που προέκυψε από την εισβολής των Ρώσων στη βόρεια Τουρκία και σε εμφύλιες αναταραχές.

Το 1923 σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης, πραγματοποιήθηκε ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων και μέσα στη συμφωνία της συνθήκης περιλαμβανόντουσαν και οι χριστιανοί (ελληνόφωνοι ή μη) κάτοικοι του Πόντου, όπως και αυτοί της υπόλοιπης Μικράς Ασίας. Η πλειονότητα των Ποντίων προσφύγων που ήρθαν τότε στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στις περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης ενώ πολλοί κατέφυγαν στην ΕΣΣΔ. Οι Πόντιοι που είχαν αλλαξοπιστήσει προς το Ισλάμ παρέμειναν στη Τουρκία.

Επίσης, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το μεγαλύτερο μέρος από το σχεδόν μισό εκατομμύριο Ελληνοπόντιων και Μαριανουπολιτών της Σοβιετικής Ένωσης κατέφυγε στην Ελλάδα. Η κατάσταση για αυτούς υπήρξε ακόμη δυσχερέστερη, καθώς με την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα περιθωριοποιήθηκαν κοινωνικά με τον αντιποντιακό ρατσιμό να ανθίζει εκ νέου. 

Το αδόκιμο εθνικό επίθετο "ρωσοπόντιος" είναι δείγμα της απαξιωτικής και απορριπτικής στάσης των ελλαδιτών μπροστά στους νεοαφιχθέντες, που υιοθετήθηκε και από απογόνους των Πόντιων και Μικρασιατών προσφύγων του 1922.

Και επαναλαμβάνω να μην έχουμε κοντή μνήμη. Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923.

Η αναγνώριση αυτή, παρ όλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.

Από την άλλη πλευρά  η γειτόνισσά μας η  Τουρκία με ανακοίνωσή της, υποστηρίζει ότι «οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται και φέτος στην Ελλάδα με αφορμή την δήθεν ημέρα μνήμης των Ποντίων, στηρίζονται σε ισχυρισμούς που δεν συμβαδίζουν με την ιστορική πραγματικότητα και σε ηθικώς προβληματική στάση που στερείται επιστημονικής βάσης».

Όμως οι μαρτυρίες από ανθρώπους που έζησαν τους βιασμούς γυναικών, τους ξυλοδαρμούς και  δολοφονίες παιδιών - που έχουν καταγραφεί σε βιβλία ντοκουμέντα  - αποδεικνύουν τον σχεδιασμό της φρίκης και δείχνουν πως το ολοκαύτωμα αυτό δεν πρέπει να λησμονηθεί. Η λήθη είναι η μεγαλύτερη ύβρις, ιδιαίτερα όταν προέρχεται από τα εγγόνια των μαρτύρων.

Οφείλουμε όλοι να θυμόμαστε. Οφείλουμε όλοι να τιμούμε, πάντοτε με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τα πιο λαμπερά ΑΣΤΕΡΙΑ είναι οι αθλητές της ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ LINK. ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΚΟΙΝΟΠΟΙΩ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΑΛΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ.

ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΗΝΥΣΕΙΣ & ΑΓΩΓΕΣ ΑΠΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΑΜΕΑ! ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΕΤΣΙ! ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ! ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ! 

http://www.mixanitouxronou.gr/ratsistiko-paralirima-sorra-prosvoli-gia-ton-anthropo-paraolimpiada/

Τα πιο λαμπερά ΑΣΤΕΡΙΑ είναι οι αθλητές της ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ

Να θυμήσω στον κ. Αρτέμη Σώρρα ως απάντηση σε αυτό το “ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ” σε κάποιο άρθρο του με τίτλο:«Προσβολή για τον άνθρωπο η Παραολυμπιάδα» ότι είναι γεγονός πως πολλοί διάσημοι άνθρωποι που διέπρεψαν στις  τέχνες, στα γράμματα και στις επιστήμες ήταν άτομα με αναπηρίες. Αν δεν το γνωρίζει τον βρίσκω αδιάβαστο!

Άτομα με Ειδικές Ικανότητες που διαπρέπουν σήμερα στην επιστήμη, στον αθλητισμό , κ.α. Δείχνει ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο. Άτομα που στερήθηκαν ζωτικές ικανότητες επηρέασαν την ανθρωπότητα και απέδειξαν ότι το μόνο που τελικά χρειαζόμαστε είναι θέληση.

Κάποιοι έπασχαν  από προβλήματα όρασης, ακοής, είχαν δυσλεξία, μαθησιακές ή κινητικές δυσκολίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι παρακάτω προσωπικότητες όπως: Όμηρος, Μπετόβεν, Άλμπερτ Αϊνστάιν, Ναπολέοντας, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Στήβεν Χώγκιν, Βίνσεντ Βαν Γκογκ και Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Μια τόσο μεγάλη μορφή παγκοσμίως στον τομέα της Φυσικής δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις.Ο Αϊνστάιν θεωρείται οτι ανήκε στην ομάδα των ατόμων με σύνδρομο Asperger και  παράλληλα αποτελεί το λαμπρότερο  παράδειγμα ατόμου με δυσλεξία που έφτασε σε τέτοια επίπεδα διανόησης.

Η «Ενάτη» του Μπετόβεν (Symphony No. 9): Για πολλούς, το  κορυφαίο ανθρώπινο δημιούργημα στον τομέα της μουσικής και ασφαλώς το  σπουδαιότερο έργο του γερμανού συνθέτη Λούντβιχ φαν Μπετόβεν. Έξι χρόνια για τη σύνθεση ενός εκ των κολοσσιαίων διαστάσεων έργου δεδομένων και των έντονων προβλημάτων κωφότητας που αντιμετώπιζε.

Κράτησε το πρόσωπο κάτω από τις ηλιαχτίδες και δεν θα δεις ποτέ σκιά, έλεγε η Αμερικανίδα συγγραφέας, Έλεν Κέλερ. Έμοιαζε παράδοξο να το ισχυρίζεται αυτό μια γυναίκα που δεν είχε αντικρύσει ποτέ το φως του ήλιου. Η φύση της φέρθηκε με οργή καθώς έχασε την ακοή και την όραση της 19 μήνες έπειτα από τη γέννηση της. Το 1904 σε ηλικία 24 ετών, η Κέλερ αποφοίτησε από το Ράντκλιφ και έγινε το πρώτο άτομο κωφό και τυφλό που απέκτησε το πτυχίο Καλών Τεχνών. Έγραψε 12 βιβλία και έμεινε στην ιστορία ως ένα άτομο που κατάφερε να νικήσει την μοίρα της. Όπως έλεγε άλλωστε: «Η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα και αυτοπεποίθηση»

Στα 17 του, με την ανεμελιά της νιότης, όλα έδειχναν εύκολα για τον Στίβεν Χόκινγκ. Μόλις είχε κερδίσει υποτροφία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στον τομέα της φυσικής και έτσι το δικαίωμα να πραγματοποιήσει το όνειρο του. Αποφοίτησε γρήγορα από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συνέχισε για μεταπτυχιακό στο Κέμπριτζ όπου το 1963 εισήχθη σε νοσοκομείο για περίθαλψη και εξετάσεις όταν παρατήρησε μείωση στον έλεγχο των κινήσεων του σώματος του. Μετά από σειρά εξετάσεων, η τελική διάγνωση ανέφερε ασθένεια στους νευρώνες του σώματος, γνωστή ως Λου Γκέριγκ. Οι προβλέψεις των γιατρών δεν έδιναν διάρκεια ζωής καν αρκετή για ολοκληρώσει το διδακτορικό του, όμως ο Χόκινγκ συνέχισε την έρευνα. Σήμερα ζει καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα η οποία μέσω ενός υπολογιστή που λειτουργεί με οπτικές ίνες. Κινώντας το δεξί του μάγουλο μπορεί να μιλάει, να συνθέτει ομιλίες, να γράφει εργασίες. Ο Χόκινγκ συνεχίζει να δουλεύει απτόητος.

Το 1996 από μια ελληνική ολυμπιακή ομάδα 15 αθλητών με κινητικά προβλήματα που έφθασε στην Παραολυμπιάδα της Ατλάντα επέστρεψαν 5 με μετάλλια και 7 με θέσεις στην οκτάδα! Ενα χρυσό μετάλλιο, ένα ασημένιο και 3 χάλκινα φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά λαμπερά για να κάνουν μια Ελλάδα να σειστεί και να βγει στους δρόμους να τους προϋπαντήσει.

Δεν χρειάζεται να γράψω κι άλλα για τα άτομα με πίστη και θέληση που τα ονομάζουμε “ΑΜΕΑ”. Όποιος θελει μπορεί να ασχοληθεί, να διαβάσει, να μάθει ότι υπάρχουν και άλλες αξίες στη ζωή εκτός απο την επιφάνεια, τη λάμψη της ομορφιάς και την αρτιμελή εμφάνιση!

Αυτά ως απάντηση για σας κ. Σώρρα που σήμερα είστε αρτιμελής, αλλά αύριο δεν γνωρίζετε τι ξημερώνει!

Και να γνωρίζετε ακόμη ότι η Ελλάδα είναι δίπλα στα παιδιά της, όποτε την έχουν ανάγκη γιατί αυτά είναι η πολύτιμη κληρονομιά της!

 
Ευγενία (Τζένη) Βαμβακά

πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ